Korkmuyorum..
Ruhumdaki fırtınada boğulmaktan,
Karanlıkta yollarımı kaybetmekten.
Biliyorum kurtarırsın beni sen
Işığım, deniz fenerim
Işığım,
Sana aşığım..

23 Aralık 2008 Salı

29 Temmuz 2008 Salı

Yıldönümü


Uyku..




7 Temmuz 2008 Pazartesi

Gelmeyecekmisin?

Korkutma beni
Gelmeyeceğini söyleme
Ya da
Gelemeyeceğini..
Söz ver!
Gözlerime
Ellerime
Bedenime
Ruhuma
Söz ver bana
Yanımda olmaya..

Artık hayalinle durma karşımda
Özünü görmek istiyorum.
Nefesini duymak,
Hissetmek değil yaşamak seni..
Geleceğim de..
"Koy çayı, açkapıyı " de bişey işte.
Ama söz ver geleceğine
Korkmayayım.
Kırılmasın Aynadakiben..


22 Haziran 2008 Pazar

İyi ki Varsın..

Sen;
Aynada Gördüğüm En Güzel Yüzsün, Şeffafsın..
Sen Her Sevdiğimdesin,
Sevdiğim Herşey Sende
Sen Bende..
Aydakiben

Dilerim; bu sensiz geçirdiğim son özel gün olur.
Doğum günün kutlu olsun Derin Deniz'im..

6 Mayıs 2008 Salı

Seni Sensiz Yaşamak


Seni Sensiz Yaşamak
Anlatması güç
Kelimelerle ifade etmek zor seni
Yazılacak herşey yazılmış
Söylenecek herşey
Söylenmiş gibi sanki
Okuduğum her dizede
Baktığım her güzellikte seni görür gibiyim.
Yükselen kabaran denizin dalgalarını
Senin gelişine benzetiyorum
Bir karanfil,pembe bir gül görünce
Onun gülüşü,
Senin bakışın bu diyorum içimden.
Sıcaktan bunalıyorum bazen
Serin bir akşam rüzgarı esiveriyor
Sahilden ve derinlerden
Senin sesin bu diyorum fısıldayışın
Yağmur bulutu gibi güzel gözlerin
Savurduğun saçların budur diyorum.
Dışarıda bir melodi sesi duyuluyor
Senin mırıldanışın olmalı bu
Bana seslenişindir diyorum
Yoldan geçen bir otobüsün sesiyle
İrkiliveriyorum birden
Uzaklığın geliyor aklıma üzülüyorum.
Seni düşünüyorum o zaman
Ayışığı gibi güzel ve tebessüm dolu yüzün
Canlanıveriyor birdenbire yanıbaşımda
Tutayım ellerinden diyorum
Bir düş gibi yokolup gidiveriyorsun o an
Yalnızlığım geliyor aklıma ansızın
Uzaklığın geliyor aklıma ve birkaç damla gözyaşı dökülüveriyor
Sessizce yanağıma
Ağlıyorum...
Bazen sessizce bazen hıçkırıklarla
Senin için sadece senin için

Ayışığı sevdam için ağlıyorum..


Alıntı

28 Mart 2008 Cuma

Sensizlik Esiyor Üşüyorum..

Bir deniz kıyısındayım hafif puslu hava ve bulutlar ağlıyor inceden.
Deniz mutlu;
Kendinden bir zamanlar kopmuş olan yağmur damlaları ile yeniden buluştuğu için.
Bulutlar ise üzülüyor kendinden kopan kaybettiği her damla için.
Ne gariptirki hayatın kuralı bu.
Biri kaybeder üzülür biri bulur sevinir mutlu olur.
Evet kural budur ama hayat beni her daim muaf tuttu bu kuraldan.
Ben ne buldum nede kaybettim ikisinin arasında çırpınıp durdum sadece.
Ne tam kaybettim seni nede tam buldum.
Hep eksik kaldı sol yanım.
Tam kaybettim derken buldum seni ama sevinemedim,
Kaybedecektim çünkü, yine üzülecektim.
Öylede oldu buldum derken yine kaybettim seni.
Bugünlerde yine kaybedişleri oynuyorum.
Hep bendesin ama bulamıyorum seni.
Yoksun yanımda üşüyor ellerim yalnızlık titretiyor içimi.
Yalnızım diyorum üşüyorum.
Deniz vuruyor dalgalarını kayalara yalnız değilsin ben buradayım diyor ama yetmiyor.
Benim için yalnızlık kimsemin olmayışı değil senin olmayışın
Bunu; ne sen ne deniz nede bir başkası bilmiyor anlayamıyor.
Üşüyor ellerim çaresiz sokuyorum ceplerime,
Cebimde kalan son umut kırıntılarını buluyorum.
Çıkarıp bakıyorum deniz seviniyor işte umutların varmış senin diyor ellerimde kalmış üç beş umut kırıntısını kast ederek.
Acı bir gülümseme dudaklarımda yeter mi diyorum yarınlara, yaşamaya yeter mi?
Deniz cevap veremiyor.
“Yetmez” diyorum “yetmez”.
Elimdeki son umut kırıntılarını da denize atıyorum “yalnızım” diyorum deniz bu sefer anlıyor yalnızlığımın sensizlik demek olduğunu susuyor. Ben de susuyorum bulutlar ağlıyor ben de ağlıyorum.
Sensizlik esiyor üşüyorum…